Lars Hoppenbrouwers: Het schrijven van een jongensboek genaamd KWEEKERS (deel III)
Lars Hoppenbrouwers, medeoprichter van KWEEKERS, ging zijn droom om te ondernemen in 2017 achterna. Samen met zijn voormalige AFAS collega’s Robert en Tanno begon hij aan het schrijven van hun jongensboek genaamd: KWEEKERS. Lees in dit derde deel van Lars zijn verhaal wat het grappigste is dat hij heeft meegemaakt met KWEEKERS en wat nu het belangrijkste doel is voor de organisatie en hem persoonlijk, zodat dat jongensboek nieuwe hoofdstukken krijgt.
Wat is het grappigste dat jij met KWEEKERS hebt meegemaakt?
“Eén van de grappigste momenten is wel op de dag dat we de sleutel kregen van ons pand in Terheijden. Na het tekenen van de akte reed Tanno naar het pand, omdat hij om één of andere reden met een klant had afgesproken. We hadden op dat moment niet eens een koffiezetapparaat, dus reden Robert en ik naar de groothandel. Terwijl wij daar op ons gemak rondliepen, zat Tanno ondertussen behoorlijk in de penarie. Hij had de deur dicht laten vallen terwijl zijn sleutels nog binnen lagen, dus hij kon het pand niet meer in. Maar, die klant zou natuurlijk zo komen. Toen is Tanno een ijzerzaag bij de buren gaan lenen is aan de voorkant van het pand op een soort stalen rek geklommen. Daar stond een raampje open, dat heeft hij open gezaagd en is naar binnen geklommen. Zich helemaal in het zweet gewerkt, haren door de war, maar hij was binnen!”
“Toen is Tanno een ijzerzaag bij de buren gaan lenen en heeft daarmee een raambeveiliging doorgezaagd en is naar binnen geklommen…”
Jullie zijn nu een aantal hoofdstukken gevorderd in jullie jongensboek. Wat gaan jullie daar de komende tijd aan toevoegen? Wat is het belangrijkste doel?
“Het grappige is, als je me dit twee of drie jaar geleden had gevraagd, had dit alle kanten op had kunnen gaan, maar dankzij het scaling up project hebben we nu een duidelijke lijn met onze BHAG (Big Hairy Audicious Goal). Wat mij betreft gaan we de organisatie meer op kwaliteit en stabiliteit door ontwikkelen.
Het formuleren van de BHAG was overigens best een lastig proces. Wij stuurden eerst vooral op een bepaald aantal medewerkers en een bepaalde omzet. Daarop zei de scaling-up coach: ‘Ja gaaf die ambitie, maar uh, wie denk je dat daar z’n bed voor uitkomt?’ Daar had hij wel een goed punt… Uiteindelijk hebben we uit het inspirerende verhaal van Robert de BHAG ‘We brengen 1 miljard kopjes koffie terug naar de zorg en maatschappij voor 2030’ geformuleerd. Dat is waar we ons nu op focussen.”
“Daarnaast hebben we de intrinsieke motivatie om uiteindelijk een Koninklijk bedrijf je worden. Dat gaan we zelf niet meer meemaken, maar het idee dat we de organisatie verder brengen dan we zelf kunnen dragen, dat lijkt me fantastisch. Hoe mooi zou het zijn dat er over 100 jaar een KWEEKERS organisatie is waar nog steeds ‘Kabouter Pim Pam Pommetje’ (het lied dat voor iedere medewerker bij KWEEKERS wordt gezongen wanneer hij of zij jarig is) wordt gezongen wanneer medewerkers jarig zijn. Ook vind ik het belangrijk dat we lol blijven maken. Er mogen wel gekke dingen gebeuren. Dat jongensboek moet dikker worden!”
“Het idee dat we de organisatie verder brengen dan we zelf kunnen dragen, dat lijkt me fantastisch. Hoe mooi zou het zijn dat er over 100 jaar een KWEEKERS organisatie is waar nog steeds ‘Kabouter Pim Pam Pommetje’ wordt gezongen wanneer medewerkers jarig zijn.”
Welke richting wil jij nu persoonlijk op? Wat is jouw belangrijkste doel?
“Daar heb ik eigenlijk geen goed antwoord op. Dat is wel grappig, want ik vraag best vaak aan mensen: waar sta je over 5 jaar of wat is nou jouw grote doel, maar eigenlijk weet ik het zelf nu niet zo goed. Ja, waarschijnlijk sta ik over vijf jaar gewoon nog steeds hier bij KWEEKERS. Ik wil me nog steeds ontwikkelen in m’n rol, maar die ambitie heb ik altijd wel. Ik heb overigens niet de ambitie altijd algemeen directeur te zijn, want ik denk dat andere mensen dat veel beter kunnen. Ik weet ondertussen van mezelf dat ik het ondernemerschap leuk vindt. Vooral het nieuwe dingen ontdekken en out-of-the box denken, daar word ik gelukkig van.”
Wat zou jouw advies zijn aan anderen die willen gaan ondernemen?
“Ga het gewoon doen. Ga gewoon op je bek. Maar, ga vooral met mensen praten. Met andere ondernemers. Zij hebben allemaal hun eigen ervaringen en ideeën. Niets daarvan is persé goed of fout, maar ik denk dat je daar vooral uit moet halen wat jij denkt dat goed is. Ga daarnaast ook vooral het gesprek aan met je partner, je ouders of je kinderen. Als je gaat ondernemen, komt daar wel wat bij kijken. Ik heb dat ook wel eens onderschat en ik doe dat nu nog wel eens. Ik heb gelukkig een partner die daar heel veel begrip voor heeft, maar ik vraag wel nogal wat van mijn gezin. Ik ben er ’s avonds vaak niet en ik ben er vaak in het weekend niet, ik ben heel vroeg m’n bed uit en kom pas laat thuis. Dus bespreek dat vooral ook. Bij deze de uitnodiging: als mensen willen gaan ondernemen, kom maar langs!”
Aan het begin stelden we de vraag: Wat wilde je als kind worden als je groot werd?. Als we nu de vraag stellen: Wat wil je nu worden als je later groot bent?
“Eigenlijk heb ik nog steeds wel diezelfde droom: kok worden. Stel nou dat het met KWEEKERS heel goed gaat, dan zou ik wel een restaurantje ergens in Spanje willen beginnen. En dan af en toe voor een klein gezelschap koken.
Buiten dat is het veel meer filosofisch denk ik. Wat ik wil worden? Wat ik wil zijn? Ik wil gewoon een goed mens zijn. Ik hoef niet persé lief gevonden te worden, maar wel dat er over 100 jaar wordt gedacht: hij heeft echt iets moois neergezet vanuit een zuiver geweten, met de juiste intenties. Dat is hoe ik wil leven. Daarom ben ik ook zo blij met onze waarden TROUW, VUUR, ECHT en WAUW. Die kernwaarden, dat is wat ik wil worden, wat ik wil zijn.”